کد مطلب:78052 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106

حکمت 252











و قال علیه السلام: «كم من مستدرج بالاحسان الیه و مغرور بالستر علیه و مفتون بحسن القول، فیه. و ما ابتلی الله سبحانه احدا بمثل الاملاء له.» یعنی و گفت علیه السلام كه چه بسیار است كسی كه رسیده است به منتهای درجه ی عصیان به سبب احسان كردن به او و چه بسیار است فریفته ی به دنیا به سبب پنهان داشتن قبایح و گناهان او و چه بسیار است فریب خورده ی در دنیا به سبب گفتار نیك درباره ی او و آزمایش نكرده است خدای سبحانه، كسی را به مثل آزمایش مهلت دادن به او و تاخیر كردن در عقوبت به او.

و این كلام گذشت در پیشتر، مگر اینكه مشتمل است به اندك زیادتی.